شهید علی محمودی احمدآباد

شهید علی محمودی احمدآباد

متن وصیتنامه شهید: علی محمودی فرزند:محمود

                                            بسم الله الرحمن ا لرحیم

 الله اکبر الله اکبر اشهدان لااله الا الله و اشهد ان محمد رسو ل الله و اشهد ان علیا ولی الله

به نام خداوندی که همه جانها در دست اوست به نام خداوندی که همه ازهستیم و بسوی او باز می گردیم و به نام خداوند شهداء و الصدیقین.سلام بر مهدی (عج) منجی و مصلح بشریت.سلام بر خمینی و پیروان با خمینی . سلام برآنان که سخاوتمندانه جان خود را درطبق اخلاص گذاشته و در راه خدا به شهادت رسیدند.سلام بر پدران و مادرانی که ابراهیم وار اسماعیل های خود را به قربانگاه فرستادند برافراشته باد پرچم مکتبی که ا ین چنین فرزندانی مقاوم و شجاع را تربیت می کند.

قبل از هرچیز از شما والدین عزیز و گرامی می خواهم که بخاطر آن همه زحمت و آزار و اذیت هایی که به شما رساندم مرا ببخشید.می دانم همان طور که در شهادت برادرم نشان دادید هم چون کوه و بنیان مرصوص ، دربرابر سختیها صبر خواهید کرد.

اکنون که مشغول نوشتن وصیتنامه هستم نمی دانم چگونه احساسات درونم را ابراز کنم تا کسی تصور نکند که این راه را تقلیدی می پیمایم بلکه از روی آزادی کامل است من از هیچ کس نمی هراسم زیرا به بزرگی و قدرت  حضرت حق تعالی ایمان دارم . از هیچ کس به غیر از او نمی ترسم مرا به کسی جز او امیدی نیست و از هر کسی نمی هراسم.این را بگویم که اگر به شهادت  رسیدم ، بر من مگریید ، زیرا این آرزوی دیرینه من  است واگر مولایم مرا پذیرفت بر مرگم بخندید و بدانید این مقام بسیار عظیمی است  زیرا هنگامی که که شمشیر بر فرق مولایم فرود آمد فرمود:فزت و رب الکعبه ، اگر شهادت چیز خوبی نبود خداوند به تمام اولیاءاش عطا نمی فرمود . شهادت فخر اولیاء است.اگر بدنها برای مردن خلق شده است بگذار تادر راه خدا قطعه قطعه گردد و ا گر دین محمد (ص) استوار نمی شود مگر با ریخته شدن خون ما پس ببارید ای خمپاره ها و ترکش ها این را من نمی گویم بلکه مولایم حسین (ع) می گوید.اگرقرار است این خون در رگهایم بخشکد بگذار تا در راه خدا بر زمین ریزد. این است پیامم به همه دوستانم وهم رزمانم و ملت عزیز.

اما یک پیام دیگر بر دشمنانم دارم ، این را بدانید که اگر هزاران بار مرا بکشید ، قطعه قطعه ام کنید ، درآتشم بسوزانید ، خاکسترم را بر باد کشید و یا دست هایم را ببرید ، پاهایم را بشکنید ، زبانم را از پس گردن بیرون آورید ، چشم هایم را از حدقه در آورید ، باز شعارم لا اله الا لله است.اگر همه تجهیز شوید شاید بتوانید مرا به خاک و خون بکشید اما هرگز نمی توانید قلبم را تسخیر کنید و ایمانم را بگیرید

درآخر بار دیگر از پدر و مادر و همسر و برادران و خواهرانم ، طلب عفو کرده ، از شما می خواهم با این که می دانم از دست دادن فرزند سخت است اما باید بدانید مسئله مهم تر در پیش داریم که اگرهمه عزیزانمان را هم قربانی کنیم ارزش دارد .تنها چیز ی که مهم است عمل به وظیفه است. حال به هر قیمتی که باشد.من نمی دانم جنازه ام چگونه خواهید یافت ، شاید قطعه قطعه بیابید یا خاکسترم را برای شما بیاورند شاید جنازه ام زیر چرخهای تانک له کنند ، شاید همچون دیگر برادرانم  جنازه ام زیر آفتاب داغ خوزستان یا هوای سرد کوهستان بماند اما به هر حال شما نباید نگران باشید چرا که من هر بار که از خانه خارج می شوم همه اینها را می دانم و با کمال میل به استقبال همه مشکلات می روم وهمه بلا ها را به جان می خرم تا اسلام بی بلا بماند و آخرین پیامم این که ای برادران و هم وطنان از شما می خواهم  که با جان و مال خویش از اسلام دفاع کنید و این را بدانید اگر جنازه ام بر زمین ماند اگر بر پیکرم نماز نخواندید شما را خواهم بخشید اما اگر اسلحه ام بر زمین ماند ، اگر سنگر را خالی گذاشتید ، اگر اسلام را یاری نکردید فردا جلوی راه شما خواهم گرفت.

علی محمودی