شهید حسین کریمی احمدآباد

شهید حسین کریمی احمدآباد

متن وصیتنامه شهید حسین کریمی فرزند :علی

بسم الله الر حمن الرحیم

                    و لا تحسبن الذ ین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیا ء عند ربهم یرز قون

            گمان مکنید که شهیدان مرده اند بله زنده اند و نزد پروردگار خود روزی می خورند

با درود فراوان بر مهدی موعود یگانه ، منجی عالم بشریت و نایب بر حقش امام خمینی ، بنیانگذار جمهوری اسلا می و فر مانده کل قوا و سلام و درود به تمام رز مندگانی که در جبهه های حق علیه کفر و تمام استکبار جهانی می جنگند و سلام ودرود به تمام شهدا ء از صدر اسلا م از هابیل تا شهدای کربلای ایران که با خون سرخ خود درخت تنومند اسلام را آبیاری کرد ند وصیتنامه  خود را آغاز می کنم.

خد مت پدر عزیز و مادر گرامی خود سلا م عرض می کنم و پس از تقدیم عرض سلا م سلا متی شما را از در گاه ایزد متعا ل خواستارم وخواها نم و امید وارم که صحیح و سا لم بوده با شید

. پدر جا ن می دانی که تمام دشمنان اسلام دست به دست یکدیگر دادند که این انقلاب اسلامی را که با خون هزاران شهید و مجروح و معلول که به دست ما رسیده می خوا هند سر کوب کنند و اسلام را از میان ما بردارند ولی ما با رهبر هوشیار ی که در میان ما بود تمام تو طئه دشمنان اسلام را خنثی کرد و باید قدر این امام را داشته باشید و هر چه می گو ید از دل و جان گوش کنید که راه مستقیم اسلام را به ما یاد داد .آن امامی که اوایل انقلاب که رژیم طا غوتی حکو مت نظا می اعلام کرده بود که از خا نه ها بیرون نیائید ولی امام گفت از خا نه بیرون بیائید و مثل هر روز رفت و آمد کنید که مرحوم طالقانی به امام تلفن کردند امام ، رژیم ، تانک و تیربار و سلا حهای دیگر در خیا بان مستقر کردند اگر مردم بیرون بیا یند همه آنها قتل عام می شوند اما امام گفت باید بیرون بروند باز آن مر حوم تکرار کرد امام می دانی چه گفت ؟ گفت اگر دستور خود مهدی باشد شما چه می گویید مرحوم طالقانی گوشی تلفن را به زمین گذاشت و گریه می کرد آن امام دارید شما باید جان فدایش کنید .و ای پدر می دانم پسر خوبی برای شما نبوده و کاری نتوانستم برای شما انجام دهم  بجز زحمت و امیدوارم این فرزند حقیر شما اگر خداوند توفیق شهادت نصیبش کرد شما او را ببخشید که دیگر چاره ای ندارد . و ای مادرم امیدوارم که مرا ببخشید . مادر جان می دانم فرزند خو بی برای شما نبودم و جز زحمت و ناراحتی برای شما نبودم 

مادر جان چه بگویم که زحمتهای شما را نتوا ستم جبران کنم و نمی توانم جبران کنم امید وارم که اگر توفیق شهادت نصیب فرزند حقیر شما شد امید وارم در مرگ من زیاد گریه وزاری نکنی و آن چنان مقاوم باشی که دشمنان اسلام نتوانند سوء استفاده کنند و این امانتی بوده است که خدا به شما داده بود ودو باره گرفت و چون مادر وقت خیلی کم دارم و نمی توانم زیاد با شما صحبت کنم خیلی معذرت می خواهم .وای خواهران سفارش من این است که در مرگ من اصلاً گریه و زاری نکنید چون گریه کردن شما باعث خو شحالی دشمن می شود و از شما می خواهم زینب وار صبر کنید و هر چه شما کر دید سنگر مدرسه را خا لی نگذارید و حجاب اسلا می را کا ملاً رعا یت کنید تا دیگران هم از شما یاد بگیر ند و به دوستان و رفیقان بگویید که پیرو ولا یت فقیه باشند

 وای برادرم ، حسن و محمد امیدوارم که این برادر حقیر خود را ببخشید که نتوانستم برادر خوبی برای شما بو ده با شم و ای برادرم ، محمد هر چه کردی مدرسه ، مبادا مدرسه را ترک کنی .

و چند کلمه ای با خا نواده ام صحبت می کنم

 خد مت همسر مهر بانم سلام عرض می کنم و پس از سلام ، سلا متی شما را از درگاه متعال خواستار و خواهانم .همسرم می دانم برای تو همسر خو بی نبودم امیدوارم مرا ببخشید و چیزی که از تو می خواهم هر چه کردی فرزندانم جواد و زینب و زهره ، هر چه شما کردی برای تر بیت فرزندانم بکو ش تا در راه اسلام تر بیت کنی و اگر توفیق شهادت نصیب ما شد از شهادت من هیچ نگران نباش و گریه وزاری نکنی و فرزندانم درس بخوانند  که آینده این مملکت خوا هند بود

و هر کس از ما ادعای طلب کرد بدهید و پول خمس باید بدهم . توی دفترچه نوشته ام حدود 6200تومان به علی محمودی بگویید پول فرز بوشهر از شیخ خریده بودم از سنگبری استاد حسن سئو ال و پول این فرز را بدهید . وقت ندارم وصیتنامه را کامل کنم دو ساعت دیگر به حمله مانده .خدا حافظ